درمان پی آرپی برای ریزش مو چیست؟
به گزارش بیو بگ، یکی از باورهای نادرست در رابطه با ریزش مو اینست که طاسی، فقط به ظاهر و زیبایی لطمه می زند در صورتی که یک نکته قابل تامل تر در مورد این عارضه اینست که از دست دادن موها می تواند دلیلی بر وجود یک بیماری پنهان و جدی باشد.
به گزارش بیو بگ به نقل از ایسنا، همینطور علاوه بر بیماری عوامل دیگری چون تداخل دارویی، اضطراب یا سایر آشفتگی های روحی و روانی هم می توانند باعث ریزش مو شوند. ازاین رو در مرحله اول مهم می باشد که ریزش مو را نادیده نگیرید و به دنبال یافتن علت آن باشید.
متخصصان علوم پزشکی برای افرادی که از این مشکل رنج می برند، خبری امیدبخش از موثر بودن یک درمان نسبتا نوظهور می دهند.
آنها می گویند: روش درمانیِ "پلاسمای غنی از پلاکت"، روشی که به بهبود مفاصل صدمه دیده کمک می نماید، امکان دارد در احیا و رشد مجدد موی سر هم مفید باشد.
به نظر می آید که این شیوه درمان تحت عنوان "درمان با پلاسمای غنی از پلاکت" یا PRP (پی آرپی)، به رشد مجدد موهای ازدست رفته کمک نماید.
دکتر "شیلپی کترپال"، متخصص پوست در کلینیک "کلیولند" در اینباره می گوید: پی آرپی هیچ عارضه جانبی (البته بجز احساس خفیف فشار در محل تزریق) ندارد.
درمان "پی آرپی" چیست و چگونه عمل می کند؟ به گزارش ایندیپندنت، پزشکان از حدود یک دهه پیش برای تسریع روند بهبودی مفاصل صدمه دیده بعد از صدمه یا جراحی، استفاده از روش درمانی "پی آرپی" را آغاز کردند.
در طول درمان، مقداری از خون بیمار در دستگاه سانتریفیوژ چرخانده می شود تا پلاکت ها و پلاسمای موجود در آنرا جدا کند. سپس پزشکان پلاسما را به محل موردنظر تزریق می کنند که به ترمیم رگ های خونی کمک می نماید، رشد سلولی و سرعت بهبود زخم را زیاد می کند و در عین حال تولید کلاژن را تحریک می کند.
بعد از آنکه متخصصان دریافتند که غلظت بالای پلاکت ها در سلول های پلاسما با طولانی کردن مرحله رشد چرخه مو، به رشد مو کمک می نماید، پزشکان استفاده از این روش را در درمان های پوست و مو هم در پیش گرفتند.
در این شیوه درمانی، پزشکان پلاسما را به پوست سر و قسمت هایی که در آن ریزش مو رخ داده است، تزریق می کنند. تزریق ها معمولاً به مدت سه ماه و به صورت ماهانه صورت می گیرد، سپس نوبت های تزریق هر سه تا چهار ماه یک مرتبه و به مدت دو سال ادامه خواهد یافت. برنامه تزریق بر مبنای ژنتیک، الگو و میزان ریزش مو، سن و هورمون های هر فرد تنظیم می شود.
دکتر کترپال می گوید که هم اکنون اغلب درمان های موجود دیگر ریزش مو برای خیلی از بیماران مشکل سازترند.
دو داروی مورد تایید سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای درمان ریزش مو شامل "فیناستراید" و "ماینوکسیدیل" هستند اما متقاضیان باید این داروها را مداوم و در طول زمان مصرف کنند و نتایج آنها هم دائمی و تضمین شده نیست.
برای مثال ماینوکسیدیل امکان دارد به خشکی و خارش در پوست سر بینجامد و فیناستراید هم امکان دارد باعث اختلال عملکرد هورمونی در مردان شود.
کاشت مو هم یکی دیگر از گزینه ها است اما نیاز به ایجاد بریدگی در پوست سر دارد و زمان بهبودی اش طولانی تر است.
کاشت مو گونه ای جراحی به حساب می آید و به همین دلیل، پزشکان معمولاً این شیوه را فقط برای کسانی که سفارش می کنند که به ریزش موی قابل ملاحظه ای گرفتار باشند. بعلاوه پیوند هم پرهزینه تر است و جای زخم روی پوست سر باقی می گذارد.
آیا درمان "پی آرپی" برای همه کارآیی دارد؟ این روش درمانی برای خیلی از افراد بی خطر و موثر است. با این وجود اشخاصی که به اختلال زمینه ای مانند بیماری تیروئید یا لوپوس (یکی از انواع بیماری خود ایمنی) گرفتار هستند، احیانا نتایج خوبی از این شیوه درمان نخواهند گرفت، چونکه این اختلالات به مرور زمان سبب ریزش مجدد مو می شوند.
همینطور اگر از داروهای رقیق کننده خون استفاده می کنید، پلاکت های خون شما به خوبی کار نخواهند کرد و این روش به اندازه کافی موثر نخواهد بود.
منبع: biobag.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط بیوبگ
نظرات بینندگان در مورد این مطلب