سن ابتلای HIV پایین آمد خانواده ها باید آگاه تر شوند
به گزارش بیو بگ، یک متخصص اعصاب و روان اظهار داشت: ایدز بیماری چندماهه نیست و بیمار باید با جامعه تعامل داشته باشد و با وجود بحران های متعدد، زندگی عادی خویش را ادامه دهد.
خبرگزاری مهر - گروه سلامت:
با افزایش نگرانی ها نسبت به گسترش بیماری ایدز و تغییر الگوی انتقال ویروس HIV در سالیان اخیر، در گذشته بخش عمده موارد ابتلاء بوسیله استفاده مشترک از سوزن در بین افراد دارای اعتیاد ثبت می شد، امروز رابطه های جنسی محافظت نشده به مهم ترین مسیر انتقال تبدیل گشته و حتی سن ابتلاء در تعدادی گزارش ها به گروههای نوجوان رسیده است. این تغییر روند، ضرورت آموزش های گسترده، آگاهی رسانی علمی، کاهش انگ اجتماعی و دسترسی سهل تر به خدمات درمان و مشاوره را دوچندان کرده است؛ چونکه خیلی از مبتلایان بازهم به علت ترس از قضاوت یا انکار بیماری، از مراجعه به مراکز درمانی خودداری می کنند و این مساله خطر انتقال ناخواسته را بیشتر می کند. متخصصان تاکید می کنند که ایدز، برعکس خیلی از بیماری های کوتاه مدت، مسیری طولانی دارد و تنها با درمان منظم، حمایت خانواده و پذیرش اجتماعی می توان شرایط زندگی افراد مبتلا را بهبود بخشید و چرخه انتقال HIV را کنترل کرد. در این راستا گزارشگر مهر با مهری نجات متخصص اعصاب و روان و زوج درمانگر گفتگویی داشته است.
ماهیت بیماری ایدز چیست؟
نجات: بیماری ایدز (HIV) در دسته بیماری های مزمن قرار می گیرد؛ به این معنا که فرد بعد از ورود ویروس به بدن، به طور معمول در یک یا دو ماه نخست با علایم فوری مواجه نمی شود و روند بروز نشانه ها امکان دارد سال ها زمان ببرد و آغاز درمان HIV در همان مراحل اولیه می تواند ظهور علایم بیماری را برای مدت طولانی به تعویق بیندازد. ایدز برعکس خیلی از بیماری های حاد، به سرعت از جامعه پاک نمی شود و فرد مبتلا در طولانی مدت با نتایج آن روبرو است. اولین موارد ایدز در جهان در قاره آفریقا گزارش شد و در ایران هم نخستین ابتلاء در یک کودک هموفیلی که تزریق خون انجام داده بود شناسایی شد. در برخورد با هر بیماری جدید مانند تجربه جهانی در مورد کرونا جامعه در ابتدا با سردرگمی مواجه می شود، چونکه اطلاعات دقیقی از منشأ، روش های انتقال و عوارض آن وجود ندارد و همین مساله سبب ایجاد ترس عمومی می شود. در مورد انتقال HIV هم به علت امکان انتقال از راه جنسی، این بیماری علاوه بر جنبه پزشکی، نتایج اجتماعی گسترده ای ایجاد کرد.
پذیرش جامعه در ارتباط با بیماران HIV چطور بوده است؟
نجات: در سالیان ابتدایی شناسایی بیماری، باورهای ناصحیح و قضاوت های اجتماعی ضد مبتلایان بسیار شدید بود. به افراد مبتلا برچسب های اجتماعی زده می شد و آنها علاوه بر تحمل بیماری و علایم آن، وادار به تحمل انگ اجتماعی، خانوادگی و فردی بودند. این وضعیت سبب شد ترس و نگرانی زیادی میان مبتلایان ایجاد شود؛ در حالیکه جامعه هم اطلاعات کافی درباره ی پیشگیری و روش های انتقال HIV نداشت. در آن زمان، برخی گروه ها در داخل و خارج از کشور رویکرد های نادرستی در برخورد با بیماران داشتند و حتی برخی پیشنهادهای غیرعلمی مطرح می کردند. بااین حال، بمرور زمان و با گسترش آموزش های عمومی و ورود نهادهای تخصصی، آگاهی جامعه درباره ی ایدز و روش های کنترل و درمان آن افزوده شد و مقاومت ها در زمینه پذیرش درمان کاهش پیدا کرد. ایجاد شناخت صحیح نسبت به ایدز، اهمیت بالای ی در کاهش انگ اجتماعی و بهبود کیفیت زندگی مبتلایان دارد.
چالش های روانی و اجتماعی بیماران دچار HIV چیست؟
نجات: بازهم هم بیماران مشکوک به مبتلا بودن به ویروس HIV با مشکلات جدی در روند پذیرش بیماری مواجهند. خیلی از افراد بعد از دریافت نتیجه آزمایش، گرفتار انکار می شوند و تصور می کنند نتیجه اشتباه است. این مرحله بعنوان بدترین بخش پروسه معرفی شده، چونکه فرد با نپذیرفتن ابتلاء، درمان را آغاز نمی کند و خطر انتقال HIV هم بازهم وجود دارد. بطور معمول مرحله بعد بروز خشم است، خشم نسبت به خود، جامعه و اطرافیان؛ برخی بیماران از اینکه چرا مبتلا شده اند، گرفتار احساس انتقام جویی می شوند و این خشم را به صورت های مختلف بروز می دهند. بعد از این نوبت، فرد غالباً با ترس، اضطراب، افسردگی و احساس طردشدگی مواجه می شود؛ روندی که مشابه واکنش افراد به حوادث سنگین زندگی است. در ادامه، بیمار تلاش می کند با جمع آوری اطلاعات درباره ی ایدز، روش های درمان، میزان انتقال و نحوه اطلاع دادن به خانواده، شرایط خودرا مدیریت کند. متاسفانه وقتی فرد درباره ی ایدز پژوهش می کند، متوجه می شود که درمان قطعی وجود ندارد و این مساله نگرانی او را درباره ی روابط عاطفی، زندگی مشترک، بچه دار شدن و سایر جنبه های زندگی تشدید می کند. فشار روانی مبتلایان به HIV بسیار سنگین تر از بیماران دچار خیلی از بیماری های دیگر است. به عنوان نمونه، فرد دچار سرطان به طور معمول از حمایت خانواده، همدردی اطرافیان و همراهی اجتماعی برخوردار است؛ اما مبتلایان به HIV غالباً با کمبود حمایت اجتماعی مواجه می شوند و حتی در اطلاع رسانی به نزدیکان خود با چالش مواجه هستند.
نقش پزشکان در ارتباط با بیماران دچار HIV چیست؟
نجات: همین طور پزشکان نقش مهمی در همراهی بیماران دارند و به آنها کمک می کنند مراحل روانی ابتلاء به ایدز را پشت سر بگذارند. در عین حال، به علت انگ اجتماعی HIV، برخی افراد از ترس قضاوت دیگران حتی برای درمان مراجعه نمی کنند و بیماری را مخفی نگه می دارند. ایدز بیماری چندماهه نیست؛ امکان دارد ۱۰ تا ۱۵ سال زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهد. بیمار باید با جامعه تعامل داشته باشد و با وجود بحران های متعدد، زندگی عادی خودرا ادامه دهد. افراد مبتلا علاوه بر مشکلات فردی و خانوادگی معمول، بار مضاعفی از عوارض بیماری و عوارض درمان را هم تحمل می کنند.
آیا انتقال HIV بوسیله رابطه جنسی بالا رفته است؟
نجات: تغییر الگوی راه های انتقال HIV اعلام نمود که در سالهای گذشته بخش قابل توجهی از موارد ابتلاء بوسیله استفاده مشترک از سوزن در بین افراد دارای اعتیاد گزارش می شد؛ اما امروز، رابطه جنسی محافظت نشده به مهم ترین عامل انتقال تبدیل گشته است و متاسفانه حال موارد ابتلاء در سنین پایین تر مشاهده می شود و حتی نوجوانان هم گزارش ابتلاء می دهند. حتی زوج هایی که تحت درمان HIV هستند باید در روابط جنسی خود اقدامات محافظتی را رعایت نمایند. همین طور ما باید بپذیریم که مبتلایان قسمتی از خانواده و جامعه ما هستند و تنها با احتیاط و آگاهی می توان از انتقال بیماری پیشگیری کرد. نبود آگاهی کافی، یکی از چالش های اصلی در مدیریت ایدز است و اگر اطلاعات دقیق و علمی در اختیار مردم قرار نگیرد، ترس ها و باورهای ناصحیح ادامه پیدا می کند. ضروری است متخصصان و مشاوران وارد عمل شوند تا خانواده ها بتوانند فرزند، همسر یا اعضای مبتلای خودرا قبول کنند و از آنها حمایت کنند. گرچه نمی توان روند انتقال HIV را بطور کامل متوقف نمود، اما اطلاع رسانی صحیح می تواند شدت نگرانی و وحشت اولیه را کم کند. در ابتدا از هر عطسه و سرفه ای وحشت داشتیم، اما امروز یاد گرفته ایم که با آگاهی می توانیم ایمن باشیم. درباره ی ایدز هم همچنین است؛ با آموزش و درمان می توان زندگی سالم و ایمن داشت. درمان منظم بار ویروسی را به شدت می کاهد و در این شرایط، تماسهای روزمره مانند بغل کردن یا در آغوش گرفتن هیچ خطری ندارد. برای انتقال، به طور معمول باید شرایط ویژه ای مانند وجود زخم باز و تماس مستقیم خون با خون ایجاد شود. نقش مراکز مشاوره تخصصی ایدز در پایین آوردن انگ اجتماعی و کمک به آرامش بیماران و خانواده ها قدردانی نمود عرضه اطلاعات صحیح، قدم نخست در کنترل این معضل است. به طور خلاصه نخستین موارد ایدز در جهان در قاره آفریقا گزارش شد و در ایران هم اولین ابتلاء در یک کودک هموفیلی که تزریق خون انجام داده بود شناسایی شد. به طور معمول مرحله بعد بروز خشم است، خشم نسبت به خود، جامعه و اطرافیان؛ برخی بیماران از این که چرا مبتلا شده اند، گرفتار احساس انتقام جویی می شوند و این خشم را بصورت های مختلف بروز می دهند. برای انتقال، به صورت معمول باید شرایط خاصی مانند وجود زخم باز و تماس مستقیم خون با خون ایجاد شود.
این مطلب بیوبگ را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط بیوبگ
نظرات بینندگان در مورد این مطلب