همه چیز درباره ی مبتلاشدن و انتقال شپش

همه چیز درباره ی مبتلاشدن و انتقال شپش

بیو بگ: آلودگی به «شپش» منحصر به طبقه اجتماعی خاصی نیست و تمام افراد جامعه به ویژه در فصول سرد سال ممکنست درگیر آن شوند؛ البته باید بدانید که امروزه از شامپوهای ضد شپش برای درمان آن استفاده می شود.



به گزارش بیو بگ به نقل از ایسنا، شپش، حشره ای کوچک به رنگ سفید مایل به خاکستری است که انگل خارجی بدن انسان شمرده می شود. این حشره در مو و لباس زندگی می کند و برای تغذیه روی سطح بدن می آید، سپس خودش را به پوست بدن انسان می چسباند، پوست را سوراخ کرده و ضمن مکیدن خون، بزاق خودرا به همراه مواد دفعی به زیر پوست تزریق می کند. علت برآمدگی قرمز رنگ و ایجاد خارش در سطح پوست، همین تزریق بزاق و مواد زائد به زیرپوست است.

باید توجه کرد که آلودگی به شپش منحصر به طبقه اجتماعی خاصی نیست و تمام افراد جامعه به ویژه در فصول سرد سال ممکنست درگیر آن شوند. آلودگی به شپش در کودکان در سنین مدرسه، شایع تر بوده و دختران بیش از پسران به آن مبتلا می شوند.
چگونگی انتقال شپش
انتقال از یک فرد به فرد دیگر می تواند بوسیله تماس مستقیم (تماس سر افراد با هم) یا استفاده از وسایل شخصی دیگران مثل شانه، کلاه، شال، حوله و روسری اتفاق افتد. انتقال در افراد خانواده به سرعت و سهولت رخ می دهد. شپش در آب زنده نمی ماند. بدین سبب بوسیله شنا و استخر منتقل نمی شود.
نشانه های مبتلاشدن به شپش سر چیست؟
اولین علامت مبتلاشدن به شپش، خارش است و زمانی اتفاق می افتد که شپش آغاز به حرکت می کند که بطور معمول از حاشیه دو طرف سر آغاز می شود و به طرف مرکز سر توسعه می یابد. در این هنگام بیمار احساس خارش در سر می کند. به تدریج خارش بیشتر می شود و خراشیدگی با ناخن در اثر خارش در سر پیش می آید. گاهی در موارد پیشرفته، غدد لنفاوی در ناحیه گردن برجسته می شوند.
آیا می توان با مشاهده شپش، آلودگی به آنرا تشخیص داد؟
اغلب آنچه در مشاهده‌ی سر بیمار دیده می شود، شپش نیست، بلکه تخم شپش (رشک) است. برای اینکه شپش با مشاهده نور، زیر موها می خزد و پنهان می شود. تخم شپش که رشک نام دارد به اندازه‌ی ته سنجاق، بیضی شکل و به رنگ سفید است و به ریشه مو (درفاصله حدود نیم سانتی متری از ریشه) و درز لباس ها می چسبد. این تخم ها را نباید با شوره سر اشتباه گرفت. شوره سر، پوست مرده سر است که به آسانی از مو جدا می شوند، اما رشک بیضی شکل است و جدا کردن آن از موی سر، به آسانی و بدون ناخن ممکن نیست. اگر بدنبال رشک هستید، بیشتر قسمت های بالای گوش ها، گیجگاه ها و پشت گردن را بگردید.
چگونه از آلودگی به شپش پیشگیری کنیم؟
پیشگیری با بهبود سطح بهداشت کل جامعه امکان پذیر است. با رعایت بهداشت خصوصاً در مکان هایی مانند مدارس، مهدکودک ها، سربازخانه ها، پرورشگاه ها و... می توان تا حد زیادی مانع ایجاد بیماری شد. باید به کودکان یاد داد در مدرسه از تماس سر خود با سر دیگران پرهیز کرده و شال، روسری، کلاه، برس و شانه خودرا به دیگران ندهند یا از این وسایل مربوط به دیگران استفاده نکنند. همین طور موارد آلوده باید به سرعت شناسایی و گزارش شوند. با درمان سریع، می توان از انتقال آلودگی به دیگران جلوگیری کرد.
درمان شپش
بنابر اعلام واحد آموزش و ارتقای سلامت معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران، در گذشته تنها راه نجات از دست شپش ها، تراشیدن موها از ته بود. اما امروزه از شامپوهای ضد شپش استفاده می شود. این شامپوها موجب مرگ شپش ها شده و با حل کردن کپسول تخم ها، آنها را از مو جدا می کند.

نکات مهم در درمان شپش سر

- درصورت اطلاع از آلودگی فرزند یا یکی از اعضای خانواده تان به شپش، دست پاچه نشوید، احساس گناه نکنید و در میان همکلاسی ها و دوستان وی بدنبال مقصر نگردید. در عوض، به سرعت درمان را شروع کنید.

- درمان در دو مرحله و به فاصله یک هفته به انجام می رسد. برای درمان شپش، دقیقا مطابق سفارش های پزشک و کادر بهداشتی عمل کنید.

- فراموش نکنید که آنچه در درمان شپش اهمیت دارد، درمان دسته جمعی و رفع آلودگی از کلیه لوازم و وسایل مورد استفاده افراد بطور همزمان است. تمام افرادی که ساعات زیادی را کنار هم سپری می کنند بطورمثال اعضای خانواده فرد مبتلا، هرچند علامتی نداشته باشند باید همزمان مورد درمان قرار گیرند.

- در کنار درمان با شامپوهای مخصوص، روسری، شانه، برس، کلاه، شال، روبالشی و ملحفه بیمار باید در آب داغ شسته شوند. وسایلی را که در دمای بالا خراب می شوند، باید دو هفته در کیسه دربسته نگه دارید. ضدعفونی و شست و شوی فرش و موکت و مبلمان ضرورتی نداشته و نیازی به ضدعفونی کردن کل خانه وجود ندارد.

- شامپوهای ضد شپش، تخم ها را از بین نمی برند. بدین سبب پس از مصرف شامپو، با شانه دندانه ریز و مخلوطی از آب و سرکه، موها را شانه بزنید.

- تراشیدن موهای سر سفارش نمی شود.

- داروهای ضد شپش غیرخوراکی و شدیدا سمی هستند. پس از آلوده شدن دست به این داروها، دست های خودرا در دهان نگذارید و با دست های آلوده چیزی نخورید.

- کسی که قبلا یک دفعه آلودگی به شپش داشته و درمان شده، در مقابل بیماری ایمن نیست و یک فرد ممکنست بیش از یک دفعه به بیماری مبتلا شود.

- اگر کسی پس از دوبار درمان، باردیگر به شپش مبتلا شد، به این معنا است که فرد مبتلای دیگری که درمان نشده در نزدیکی اوست. در صورت ابتلای مجدد به شپش، لازم است درمان دو مرحله ای مجدد صورت گیرد.





منبع:

1401/11/10
09:53:16
5.0 / 5
319
تگهای خبر: آموزش , بهداشت , بیماری , پزشكی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)

تازه ترین مطالب مرتبط بیوبگ
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
لطفا شما هم نظر دهید
= ۲ بعلاوه ۳
بیو بگ BioBag